De NASA TLX staat voor NASA Task Load IndeX en beoordeelt de subjectieve werkbelasting van een taak. Het is een multi-dimensionele evaluatie van de ervaren belasting om zo de taak, het systeem, de effectiviteit en de prestatie in te schatten. NASA-TLX heeft ook een belangrijke invloed in de cognitieve ergonomie met vooral toepassingen in de vliegtuigvaart, gezondheidszorg,…
Hoe werkt NASA-TLX?
NASA-TLX meet de totale werkbelasting aan de hand van 6 subjectieve schalen. De medewerker beoordeelt deze op een Likert 7 puntenschaal:
- Mentale belasting
- Fysieke belasting
- Tijdsgebonden belasting
- Prestatie
- Inspanning
- Frustratie
Voor elke schaal is er een beschrijving van de parameters om de medewerker nauwkeurig te helpen antwoorden. De subjectieve beoordeling gebeurt op een schaal van 100 punten ingedeeld in vijf categorieën.
Mentale belasting bevraagt hoeveel mentale activiteit of waarneming de taak vereist. Met andere woorden, was de taak gemakkelijk of veeleisend, eenvoudig of complex? Fysieke belasting scoort dan weer hoeveel fysieke activiteit de taak vraagt? Was de taak gemakkelijk of veeleisend, licht of zwaar? Ten derde is er de tijdsgebonden belasting. Deze staat voor hoeveel tijdsdruk men voelt door het tempo van de taak. Sleutelvragen zijn daarbij of het tempo traag of snel was? De algemene prestatie bekijkt vervolgens hoe succesvol men was in het uitvoeren van de taak. Hoe tevreden was je met je prestatie? De vijfde schaal gaat over inspanning. Dit is hoe hard men (fysiek en mentaal) moeten werken om zijn prestatieniveau te halen. Frustratie tenslotte beoordeelt dan hoe geïrriteerd, gestresseerd, verveeld men was tijdens de taak tegenover tevreden, ontspannen en zelfvoldaan.
Analyse
Het tweede deel van de NASA-TLX bestaat uit een individuele weging van de zes parameters. Dit gebeurt door ze subjectief te wegen ten opzichte van elkaar naar belangrijkheid. De proefpersoon kiest dus welke parameter volgens hem meer bepalend is voor de ervaren werkbelasting. Het aantal keer dat een parameter is gekozen, maakt een gewogen score mogelijk. Het gewogen gemiddelde van de zes parameters levert de totale Task Load Index op. Vaak wordt het wegen van de parameters achterwege gelaten. Men spreekt dan van de ruwe TLX. Deze verkorte versie heeft zelfs een hogere validiteit.
De beoordeling kan met pen en papier gebeuren of via de de App (Official NASA TLX Apple iOS App). Op papier is enerzijds gemakkelijker voor de deelnemers. Op de computer heb je anderzijds het voordeel dat het gewogen gemiddelde automatisch wordt berekend. Een extra in de app zijn de schalen waarop de subjectieve beoordeling worden gegeven. Deze sluiten goed aan met het gevoel op pen en papier.
Bron: NASA TLX website